Wie ben ik?
Ik ben Louise Niesten-Sellink, geboren in Olst (1972) en opgegroeid in Winterswijk in de Achterhoek. Vanaf mijn 18e jaar ben ik daar vandaan verhuisd en via Den Haag en Utrecht sinds 1998 neergestreken in Heeze, vlakbij Eindhoven. Daar woon ik sinds jaar en dag met mijn man Rico en onze hond Mila. We hebben twee uitwonende kinderen Sam (2001) en Linde (2003) die regelmatig thuis aanschuiven aan tafel.
Mijn achtergrond wordt gevormd door een veelkleurig cv, waar in ieder geval mijn studie Psychologie aan de Universiteit van Utrecht een belangrijke plaats op inneemt. Ik ben in Utrecht afgestudeerd in Personeel & Organisatie en Veranderingen in Groepen & Organisaties. Mijn interesse in menselijke interactie, de invloed van communicatieve vaardigheden, conflicthantering, groepsdynamica en veranderingsprocessen is daar gewekt en aangewakkerd. Na behoorlijk wat omzwervingen in uiteenlopende vakgebieden, heb ik een aantal jaar geleden de knop omgezet.
Ik werd onrustig van het ontbreken van mijn eigen passie. En daar is mijn zoektocht begonnen. Wat vind ik belangrijk? Waar ligt mijn kracht? Waarin kan ik alle aspecten die daarbij horen combineren? Die heb ik gevonden in dit vak: het combineren van mijn behoefte aan echt contact maken met mensen en het inzetten van mijn kennis over rouw en verlies in combinatie met veranderingen.
Ik heb veel vertrouwen in de veerkracht van mensen en ondersteun en versterk deze graag. Dit vanuit de behoefte om écht contact te maken met de ander, een wezenlijke bijdrage en diepgang te kunnen leveren aan het leven van die ander. We komen tijdens ons leven immers allemaal momenten en gebeurtenissen tegen die ons doen wankelen, die ons het overzicht uit handen nemen. Op zulke momenten wil ik graag die begeleider zijn die je helpt meer inzicht te krijgen in de chaos die een verlies teweeg kan brengen.
Vanuit mijn persoonlijke ervaring heb ik geleerd dat ik mijn schouders ergens onder moest zetten, dat ik even mocht huilen en dan weer door moest, de vuile was werd in mijn gezin van herkomst zeker niet buiten gehangen en anderen belastte je niet met jouw verhaal….. En toch, toch kan er een keer een moment komen, dat je zo graag iemand ontmoet die er écht is voor jóuw verhaal, die de tijd neemt ook de details te horen die je zo graag eens wilt delen. En die daarnaast je helpt overzicht te creëren, waardoor je weer lucht kunt ervaren. Zo was dit ook voor mij. Ik had behoefte aan duiding van ervaringen in mijn pubertijd en vroege adolescentie. En die vond ik in de loop der jaren middels allerlei kanalen: persoonlijke begeleiding, yoga & meditatie, cursussen gericht op spirituele ontwikkeling, de post-HBO-opleiding ‘Omgaan met Verlies’ bij het opleidingsinstituut Land van Rouw en de Therapeutische vervolgopleiding bij hetzelfde instituut: 'Werken met gestolde rouw'. Deze laatste gaat over een verdieping op welkom en afscheid, verbinding en verlies, trauma sporen, over-leven, overdracht, liefde en rouw en heeft op deze manier het werk van mij als therapeut die cliënten in verliessituaties begeleidt, enorm verdiept. In 2023 rondde ik de fijne opleiding 'Systemisch werken met traumatisch verlies' van het Expertisecentrum Omgaan met Verlies af en vanaf 2024 begeleid ik samen met collega Teun Wopereis 'de Verliescirkel, opleiding tot Rouwcoach' binnen dit zelfde expertisecentrum Omgaan met Verlies.
De naam van mijn praktijk...
De naam van mijn praktijk InMotie betekent letterlijk 'in beweging' (uit het Latijn) en klinkt door de spreekwijze ook vergelijkbaar met 'emotie', waar dit vakgebied om draait. Het omvat mijn drive om emoties met betrekking tot verlies in beweging te brengen, te veranderen, waardoor weer energie ontstaat voor verbinding met de toekomst.
Bovenstaand beeldmerk is een samenvoeging van mijn meisjesnaam-initialen: Louise Sellink en tegelijkertijd de initialen van de namen van mijn kinderen Sam en Linde. Mijn dochter heeft in aanloop naar de start van mijn praktijk dit vogeltje getekend, opgebouwd uit deze initialen. Deze symbolische terugblik naar mij als meisje, met mijn gezin van herkomst en de link naar mijn huidige gezin, in combinatie met het vogeltje, vond ik zo mooi, dat ik deze wilde toepassen in mijn praktijk.